Jozef Rene Maria Bogaerts werd geboren in Hingene op 23 oktober 1926 in het Vlaams-Brabantse Londerzeel. Als oudste zoon van het gezin (Pieter Jan Bogaerts en Maria Celestina Cnapelinckx kregen zes kinderen) kreeg hij al snel wat verantwoordelijkheid en leerde hij omgaan met leiderschap. Deze eigenschap zou later nog van pas komen. Op 4 mei 1948 trad hij, in het Oost-Vlaamse Moorsel, met Maria Leontina Francisca Rubbrecht‏‎ in het huwelijk. Het gezin Bogaerts-Rubbrecht kreeg elf kinderen. In 1950 stichtte hij een A.C.W. afdeling in Hingene, waar hij woonachtig was en waarvan hij van bij de stichting tot 1967 voorzitter was. Het ontslag als voorzitter was officieel, maar officieus bleef hij nog enige tijd als voorzitter actief omdat er geen opvolging was en niemand zich geroepen voelde om deze functie over te nemen. Ook was hij medestichter van de K.W.B.-afdeling in Hingene. Hier nam hij, indien noodzakelijk, een bestuursfunctie opnam. Hij kwam wanneer het nodig was en ging weer weg wanneer personen een gepaste taak in het bestuur vonden. Men kon echt spreken van een “stand-in bestuurslid”. Jarenlang was hij werkzaam als secretaris van de Christelijke Mutualiteit, in Hingene kende men hem als “Jos van den Bond”. Jozef of Jos, voor de vrienden, was voorzitter van de C.O.O. (Commissie van Openbare Onderstand en lid van de beheerraad van de Bouwmaatschappij Hingene-Ruisbroek-Breendonk. Het lukte hem, in die functie en dankzij politieke vrienden, het bouwproject “Lindestaat” (nu Aspergestraat) uit het slop te halen en ontwierp de bejaardenwoningen aan de Vleminckxstraat, in opdracht van de C.O.O. en waarvoor het Ministerie reeds een princiepsakkoord gaf. In de C.O.O. streefde hij ernaar de misbruiken uit te schakelen om geleidelijk steunverhoging te bekomen voor de werkelijk behoeftige personen. Zijn leuze binnen zijn functie voor de C.O.O. was altijd “Enkel de mens telt”. Op 26 december 1972 overlijdt burgemeester Willem Van Kerckhoven, hij was 46 jaar burgemeester geweest van de gemeente Hingene. De meeste inwoners van Hingene hadden zelfs geen andere burgervader gekend. In 1972 wordt hij thans vervangen door Jozef Bogaerts. Jammer genoeg zou Jozef geen lange carrière gegund zijn als burgemeester en in 1977 zou de gemeente Hingene, tijdens de grote laatste fusiegolf, fusioneren met de gemeente Bornem. Omdat de gemeente Bornem meer inwoners had dan de gemeente Hingene, kwam het centrum van het beleid in de gemeente Bornem te liggen en werd Jozef Van Eetvelt de burgervader van de inwoners van Hingene. Ook zou men dan spreken van de gemeente Bornem of over Groot-Bornem. De fusie van ’77 had toen, bij de inwoners van Hingene, veel tegenstand. Er gingen zelfs protestbrieven rond in de gemeente Hingene. Naar mate de tijd verder ging, nam het protest wat af.

Anekdote

Vrijdag 24 mei om 9u30 (jaartal onbekend) moesten op het gemeentehuis van Hingene twee huwelijken plaatsvinden. Even voor het vastgestelde uur kwam een hele sliert wagens aangereden met het gezelschap en de bruidsparen Albert Pauwel - Maria Marnef en Frans Wuyts-Carola Van der Veken. Schepen Gerard Verhavert was wegens ziekte belet, zodat burgemeester Jos Bogaerts zijn plaats zou innemen. De klok wees al kwart voor tien, maar de burgemeester daagde niet op. Om 10 uur stonden zowel de pastoor van Hingene- centrum als deze van Sint-Margareta te Wintam de paren op te wachten en dus werd in allerijl beroep gedaan op tweede schepen Jozef Tronckoe om de huwelijken te voltrekken. Precies te 10u18 werd het eerste paar wettelijk in de echt verbonden en weinige ogenblikken later was het de beurt aan hun collega's. Burgemeester Bogaerts was doodgewoon de twee huwelijken vergeten. De beide echtparen, even in paniek, konden nadien toch nog hartelijke lachen. Eind goed, alles goed. Op 24 april 1983 overlijdt Jos Bogaerts in Hingene. Hij was amper 56 jaar oud. Op 28 april 1983 wordt hij begraven tijdens een afscheidsplechtigheid in de Sint Stefanuskerk van Hingene. De familie Bogaerts verliest een sterk leidersfiguur.

Commissie van Openbare Onderstand

In 1925 komt er daarom een Wet op de Commissie voor Openbare Onderstand (C.O.O). De C.O.O.'s bestonden in elke gemeente en waren samengesteld uit burgers die voorgedragen en verkozen werden door gemeenteraadsleden. Ze werden bijgestaan door een secretaris en een ontvanger. De raad van de C.O.O kon zich laten bijstaan door een maatschappelijk werker, maar in het begin kwamen deze er nauwelijks aan te pas. Op 8 juli 1976 komt er een Wet op het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn. De OCMW's zijn in 1976 ingesteld toen ook een reeks fusies van gemeenten zijn doorgevoerd. De vroegere gemeentelijke C.O.O’s zijn opgegaan in de OCMW's. Door de wet van 8 juli 1976 werden de C.O.O ‘s vervangen door de OCMW's. Deze laatste hebben een breder doel dan alleen maar het verstrekken van financiële hulpverlening. Elk OCMW moet naast een secretaris en een ontvanger ook ten minste één maatschappelijk werker in dienst hebben.