Het dorp

Eikevliet is een dorpje gelegen tussen de Rupelstroom en de Vliet. Als gehucht van de gemeente Hingene werd het met de fusie van 1977 opgeslokt door de gemeente Bornem. Het dorp kan zich buigen over een dynamische geschiedenis van nijverheid en economische activiteiten. De deftige herenhuizen in de hoofdstraat zijn hiervan zeker getuigen van. Eikevliet floreerde en het mocht geweten worden. Maar zonder de kronkelige getijderivier de Vliet zou Eikevliet nooit het dorp geworden zijn zoals het nu is geworden. Heel de economie steunde op deze rivier. In de 1ste eeuw v.C. bestond er in Eikevliet al een serieuze periode van handel met verafgelegen gebieden. De ligging van de nederzetting in de hoek van de Rupel en de Vliet is hier niet vreemd aan. Oorspronkelijk werd de eerste Eikse nederzetting dicht tegen de Rupel opgetrokken op de plaats met als toponiem Steenlander. Deze Steenlander stond in rechtstreekse verbinden met het Steenland te Hingene.

Afscheuring met de gemeente Hingene

Eikevliet was het niet altijd eens met de beslissingen van de gemeenteraad van Hingene en met de familie d'Ursel. Het werd zelfs zo heftig dat men in 1825 een verzoekschrift indiende tot afscheiding van de moedergemeente. Enkele dagen later werd er een tegenverzoek ingediend door een honderdtal bewoners die een afscheiding met Hingene niet zagen zitten. Uiteindelijk kwam dit aan de oren van de familie d'Ursel en omdat de Eikevlietenaren pachters waren van de gronden van den Duc, werden ze onder druk gezet. Wie een afscheiding met Hingene wou, verloor zijn grond. Na een tijd van heen en weer geslinger van woorden en daden, werd Eikevliet voor de keuze gesteld. Konden ze wel afscheiden? Waren er wel voldoende inkomsten? Uiteindelijk was de afscheiding gewoon een middel om een steenweg te bekomen naar het station van Puurs en het gemeentebestuur van Hingene zag hierin geen graten of middelen. Toch bekwam de "afscheidingsbeweging" van Geniets zijn eis en werd er in 1879 toch overgegaan in de aanleg van een steenweg. Als je iets wil bereiken moest je in die tijd zeer harde taal spreken.

De Balansbrug

De balansbrug was het pronkstuk van Eikevliet in de 19e en 20ste eeuw. Voorheen was er gewoon een houten draaibrug. De brug overspant de Vliet en vormt een toegangspoort over de natuurlijke scheidingslijn tussen de gemeente Hingene en de gemeente Puurs. In 1520 werd er reeds al een brug aangelegd op die plaats om te toegang tussen Vlaanderen en Brabant te bevorderen. In 1708 werd er tijdens een dorpsraad beslist om de brug af te haken. Later zou den Duc de brug weer in zijn glorie herstellen. De brug is vandaag de dag nog steeds belangrijk om naar het Eikse Puurs te gaan.

Brouwerijen

Eikevliet telde vroeger 3 brouwerijen. Brouwerij "Het Paradijs": de brouwerij vervaardigde bier en limonade. Na enkele tegenslagen hield de brouwerij in 1925 op te bestaan. Brouwerij "Roomen": In 1825 brouwden ze al licht en donker bier. In 1889 werd de brouwerij failliet verklaard en openbaar verkocht. Brouwerij "De Zwaan": Sinds 1870 werd er door de familie Geniets met het brouwen van bier begonnen. Hun meest gekende bieren zijn: Eiker Blond en Nova. In de jaren '60 hield men op met brouwen en de brouwerij werd afgebroken.

Herbergen in het dorp

• "den Arend" oudste vermelding • "de Calckscheure" • "De Ster" • "De Sleutel" • "den Rolaf" • "St. Lambrechts" • "Het Paradijs" • "In Den Anker" • "In Den Croone" • "In Den Sterre" • "Den Balans

Kerkelijk Puurs

Zoals de Hingenaren in het begin afhingen van de Abdij van Bornem, zo hingen de Eikevlietenaren af van het Kerkelijk gezag van Puurs.

Bekende inwoners

Bekendste inwoner van Eikevliet is de schrijver van het boek: "Geschiedenis der Gemeente Hingene", Leopold Mees (° Hingene op 1 maart 1850 en overleden te Eikevliet op 18 februari 1901). Hij was lange tijd gemeenteraadslid in Hingene.